ยุคล หมายถึง ว. คู่, ทั้งสอง. (ป., ส.).
[ยุคนละบาด] น. เท้าทั้งคู่. (ป., ส.).
น. คราว, สมัย, เช่น ยุคมืด ยุคหิน; กําหนดเวลาของโลก มี ๔ ยุค.(ดู จตุรยุค). (ป., ส.).
น. คราวที่มีความเดือดร้อนลําเค็ญอย่างใหญ่หลวง.
น. ยุคที่เต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดดุร้าย.
น. ช่วงเวลาที่เจริญรุ่งเรือง เช่น สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเป็นยุคทองแห่งวรรณคดีไทยยุคหนึ่ง.
น. ช่วงแรกของสมัยกลางในประวัติศาสตร์ยุโรป ประมาณ๖๐๐ ปี ระหว่าง พ.ศ. ๑๐๕๐๑๖๕๐ เป็นยุคที่ประชาชนมีแต่ความมืดมนหมดหวังในชีวิต เพราะถูกพวกตาดมองโกลทำลายล้าง และไม่มีความเจริญทางสติปัญญาเพราะศาสนาไม่เปิดโอกาสให้คิดอย่างเสรี, โดยปริยายหมายถึงยุคที่ประชาชนหมดหวังในชีวิต.
น. ที่สุดแห่งยุค. (ป.).